Je bent je eigen instrument, dat is mooi maar kan ook zwaar zijn
'Je bent als jeugdhulpverlener je eigen instrument. Dat is mooi maar kan ook zwaar zijn. Een paar jaar geleden kwam ik om persoonlijke redenen thuis te zitten. Ik kon mezelf niet helpen, laat staan een ander. Mijn leidinggevende en de arbo-arts gaven me alle ruimte om te herstellen. Daar ben ik hen heel dankbaar voor.'
'Toen het iets beter met me ging, hoorde ik dat een collega een project ging opzetten voor jongeren. Dat leek me interessant, zoiets opbouwen. Mijn leidinggevende zei: "Ga gewoon meelopen en kijk of je er energie van krijgt." En dat was zo. Op die manier ben ik langzaam op eigen tempo weer gaan werken, met de optie om terug te keren naar mijn oude functie als het niet zou gaan.'